Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

to nie ulega wątpliwości

См. также в других словарях:

  • nie ulega wątpliwości [kwestii] — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}nie ulega wątpliwości [kwestii] {{/stl 13}}{{stl 7}} coś jest oczywiste, niepodważalne, nie budzi żadnych wątpliwości czy zastrzeżeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrzeba zmiany konstytucji nie ulega kwestii. Nie ulega… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… …   Słownik języka polskiego

  • wątpliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, M. wątpliwośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} brak pewności w jakimś zakresie; wahanie, niepewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudzać wątpliwości. Mieć wątpliwości. Wyjaśniać wątpliwości.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ulegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulegaćam, ulegaća, ulegaćają {{/stl 8}}– ulec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ulegnę, ulegnie, ulegnij, uległ, uległa, ulegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przerywać grę, walkę… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

  • kwestia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. kwestiatii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zagadnienie, problem, sprawa do rozwiązania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasadnicza, poważna, zawiła, paląca kwestia. Kwestia opodatkowania …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wątpliwość — ż V, DCMs. wątpliwośćści; lm MD. wątpliwośćści «bycie wątpliwym; wahanie, powątpiewanie; niepewność» Dręcząca, uzasadniona wątpliwość. Wątpliwość jakiejś hipotezy. Cień wątpliwości. Mieć wątpliwości. Rozproszyć, rozwiać, wyjaśnić, rozstrzygnąć… …   Słownik języka polskiego

  • kwestia — ż I, DCMs. kwestiatii; lm D. kwestiatii (kwestiatyj) 1. «sprawa wymagająca rozstrzygnięcia, załatwienia; zagadnienie, problem» Kwestia drażliwa, paląca, zawiła, skomplikowana. Kwestia delikatnej natury. Zbadać, wyjaśnić, podjąć jakąś kwestię.… …   Słownik języka polskiego

  • wahanie — n I; lm D. wahanieań 1. rzecz. od wahać Wahanie wahadła zegarowego. 2. «brak zdecydowania; niezdecydowanie, niepewność, wątpliwości» Wahanie w czyimś postępowaniu. Zrobić coś bez wahania, po długich wahaniach. Przeżywać okres wahań. Nie mieć… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»